DST 80.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Jura: Cz-wa - Hucisko dz.1

Sobota, 24 maja 2014 · dodano: 02.06.2014 | Komentarze 12

Do Cz-wy przyjeżdżamy z prawie godzinnym opóźnieniem. Mimo to zgodnie z planem udajemy się choć na pół godzinki na Jasna Górę. Akurat załapujemy się na krótką mszę.
Następnie ruszamy w kierunku Olsztyna. Generalnie trasa ma przebiegać czerwonym rowerowym Szlakiem Orlich Gniazd, jednak czasem zdarzają się nam od niego odstępstwa, zwłaszcza właśnie tego pierwszego dnia.

Jest upał. Według prognoz czekają nas burze. I niestety się sprawdzają.

W Alejach pod Jasną Górą © Monica

Na Jasnej Górze © Monica

Do Olsztyna jedziemy czerwonym rowerowym przez Rezerwat Zielona Góra i Kusięta. Udaje się nam dojechać bezbłędnie ku mojemu zdziwieniu, bo pamiętam że 3 lata temu jakoś nie do końca nam to wyszło, bo wyjechaliśmy w okolicach Srocka.

W Rezerwacie "Zielona Góra" © Monica

Pierwsze Orle Gniazdo - ruiny Zamku w Olsztynie. Nie zwiedzamy go jednak, gdyż byliśmy na nim 3 lata temu. © Monica

Pierwsze wzmianki o olsztyńskim zamku pochodzą z 1306r. W 1349r. drewniany gród został przebudowany przez króla Kazimierza Wielkiego w murowana twierdzę. W owym okresie, po wojnach polsko-czeskich, przekonano się o konieczności wzmocnienia pd-zach granicy Polski i dlatego zaczęły się pojawiać murowane twierdze, nazwane Orlimi Gniazdami. W 1655r. zamek został zdobyty i zniszczony przez Szwedów. Od tej pory popadał w ruinę.

W Olsztynie jakoś nie możemy trafić na czerwony rowerowy szlak do Zrębic. Natrafiamy natomiast na czarny rowerowy. Nie chce nam się szukać czerwonego, więc jedziemy tym czarnym, tym bardziej że wydaje się prowadzić krótszą trasą. Szlak w pewnym momencie okazuje się bardzo piaszczystą przeprawą, ale pamiętałam ostrzeżenia Darii (Skowronka), że tak wygląda część jurajskich szlaków, więc zaskoczenia nie ma. Nie ma wyjścia, trzeba trochę prowadzić rowerki. Szkoda tylko, że jest tak bardzo gorąco.

Ruiny olsztyńskiego zamku widziane z czarnego szlaku do Zrębic © Monica

Na szlaku z Olsztyna do Zrębic © Monica

Na czarnym szlaku rowerowym do Zrębic jest chwilami prawie jak na plaży © Monica

Wreszcie miły szuterek © Monica

Dojeżdżamy do Zrębic, gdzie bardzo popularny jest kult św. Idziego. Jest patronem znajdującej się tu kapliczki, źródełka i kościoła. Legenda mówi, iż w czasie wielkiej zarazy św. Idzi objawił się ludziom na skale i wskazał, że woda ze źródełka znajdującego się niedaleko kapliczki będzie lekarstwem przeciwko zaraźliwej gorączce. Zaraza wkrótce ustąpiła.

Kapliczka z jurajskiego kamienia w Zrębicach - postawiona na pamiątkę objawienia św. Idziego © Monica

Święty Idzi ma rzeczywiście zabawną minę ;-) © Monica

Kościół św. Idziego w Zrębicach © Monica

Ze Zrębic udajemy się do Złotego Potoku zgodnie ze wskazówkami Darii szlakiem rowerowym żółtym przez wieś Brus a następnie Drogą Klonową. Trasa rzeczywiście super, utwardzona i w większości lasem. Niestety nie możemy delektować się za bardzo piękną Aleją Klonową, gdyż goni nas deszcz i złowrogie pomruki burzowe. Chcemy zdążyć do wsi, żeby się gdzieś schować.

Na szlaku ze Zrębic do Brus © Monica

Okolice Brus © Monica

Na pięknej Drodze Klonowej do Złotego Potoku. Tylko w przelocie uciekając przed deszczem robię jakieś zdjęcie i tak to wygląda ...;-) © Monica

W Złotym Potoku czas jakiś chowamy się na przystanku. Gdy deszcz się zmniejsza idziemy przyjrzeć się Pałacowi Raczyńskich i dworkowi związanemu z osobą Zygmunta Krasińskiego. Burza jakby przeszła bokiem...?

Staw Irydon i Pałac Raczyńskich w Złotym Potoku

Staw Irydion i Pałac Raczyńskich w Złotym Potoku © Monica

Pałac Raczyńskich w Złotym Potoku © Monica

Pałac znajduje się obecnie niestety w bardzo złym stanie technicznym.
Pałac w stylu klasycystycznym został zbudowany w miejsce dawnego dworu w 1856r. na polecenie gen. Wincentego Krasińskiego. Pałac następnie odziedziczyła wnuczka generała, a córka poety Zygmunta Krasińskiego - Maria, żona hrabiego Edwarda Raczyńskiego. Rodzina Raczyńskich przebudowała pałac na pocz. XX w. nadając mu dzisiejszy kształt. Po 1945r. majątek upaństwowiono, a w pałacu przez wiele lat mieściła się szkoła.
Z ciekawostek: tutaj do ochronki prowadzonej przez hrabinę Stefanię Raczyńską uczęszczał Jan Kiepura.

Ze Złotego Potoku udajemy się do Ostrężnika ślicznym Szlakiem Ku Źródłom (Dario dziękuję za jego polecenie;-) Szlak prowadzi przez las, przy drodze śliczne jurajskie ostańce. Wciąż to zakładamy to zdejmujemy płaszcze, bo pada, nie pada...

Zaliczyłam glebę na tym szlaku, bo straciłam równowagę, robiąc zdjęcia w trakcie jazdy po mokrej drodze. Poobijany łokieć, kolano, siniaki, porwane spodenki. To już norma, że z dłuższego wyjazdu muszę wrócić poturbowana.

Szlak Ku Źródłom koło Złotego Potoku © Monica

Jurajskie ostańce na Szlaku Ku Źrodłom © Monica

Może wziąć w nich udział? ;-) © Monica

Kolejny ciekawy ostaniec na który koniecznie trzeba się wdrapać ;-) © Monica

Ostaniec Brama Twardowskiego wreszcie znaleziony ;-) © Monica

Brama Twardowskiego © Monica

Niestety ruiny Zamku w Ostrężniku przegapiliśmy a nie chciało nam się już zawracać. Za to jedziemy do Czatachowej odwiedzić tamtejszą pustelnię.

Pustelnia pw. Ducha Świętego w Czatachowej © Monica

W Czatachowej już nie ma wątpliwości, że burzysko jest tuż tuż. Nie bardzo mamy gdzie się schronić. W końcu decydujemy się zawrócić do położonego 2 km dalej naszego czerwonego szlaku, z którego odbiliśmy, a gdzie stał drewniany, mocno zabudowany przystanek autobusowy. To była dobra decyzja. Ledwo tam dojechaliśmy rozpętała się burza z gradobiciem jakiej dawno nie mieliśmy okazji przeżyć, a już na pewno będąc poza domem. Spędziliśmy w tej naszej pustelni prawie godzinę. Staliśmy i obserwowaliśmy jak pan z domu naprzeciwko wylewał wiadrami wodę ze swojej piwnicy.

Świat w czasie burzy i gradobicia © Monica

Po burzy ruszamy czerwonym rowerowym do Leśniowa, a następnie do Żarek. Dobrze, że tu jest asfalt, nie zabłocimy się tak bardzo.

Na szlaku w kierunku Leśniowa © Monica

Dalej tym samym szlakiem © Monica

Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej Patronki Rodzin © Monica

Spędzamy tu trochę czasu, ale nie tyle ile byśmy chcieli, gdyż przez tą pogodę mamy spore opóźnienie i musimy się pospieszyć na nocleg.

Kościół pw. św. Szymona i Judy w Żarkach © Monica

Żarki, dawna synagoga z 1 poł. XIX w © Monica

Żydowski Kirkut w Żarkach © Monica

Z powodu braku czasu postanawiam zrezygnować z jazdy czerwonym rowerowym szlakiem do Niegowej i wybieram najkrótszą trasę - mirowskim gościńcem - do Mirowa i Bobolic.

Na mirowskim gościńcu z Żarek do Mirowa © Monica

Ruiny Zamku w Mirowie © Monica

Zamek w Bobolicach © Monica

Jest już późno i chcemy już jechać na nocleg, więc nie poświęcamy tym zamkom dużo czasu. Postanawiam jednak wrócić tu dnia następnego.
Nocleg mamy w Hucisku. Niby niedaleko, ale dotarcie zajmuje nam trochę czasu, bo wieś okazuje się jakaś rozbebeszona, musimy zawracać dwa razy nim w końcu dojeżdżamy na miejsce. Szczęśliwi. Gospodyni przemiła, więc gadamy z nią jeszcze prawie godzinę, choć marzymy już tylko o łóżkach. Było super, ale nieprzespana noc i upalno-burzowa pogoda zrobiły swoje...

Podsumowanie trasy: Częstochowa - Olsztyn - Zrębice - Złoty Potok - Czatachowa - Leśniów - Żarki - Mirów - Bobolice - Hucisko

Kategoria W towarzystwie, Wyjazdy kilkudniowe, 51-100 km, Jura, Beskid Makowski

DST 12.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Dojazd na pociąg

Piątek, 23 maja 2014 · dodano: 02.06.2014 | Komentarze 4

Dojazd do Wejherowa na pociąg do Gdyni. Następnie przesiadka na pociąg do Częstochowy.
Wreszcie w tym roku realizuję moje marzenie, by udać się rowerem na jurajski Szlak Orlich Gniazd. Po 3 latach PKP zdecydowało się puścić pociąg z Gdyni do Cz-wy z wagonem dla rowerów (na cały pociąg aż 3 miejsca rowerowe i mamy je my!). Korzystając z tej okazji, po Jurze chcę pojechać jeszcze trochę dalej na południe, konkretnie w kierunku Babiej Góry, by na nią wejść, ale to już pieszo.
Generalnie bardzo się cieszę na ten wyjazd. Dopiero gdy wsiadamy na rowery i oswajamy się z ciężkimi bagażami, dopadają mnie różne wątpliwości i obawy czy damy radę... Wyjazd ma oczywiście charakter krajoznawczy, nie zależy nam na pokonywaniu gór rowerem, przezornie nie planowałam długich dziennych dystansów, ale... mimo wszystko teren będzie bardziej wymagający, no i te bagaże... mogą się też zdarzyć jakieś nieprzyjemne niespodzianki... Ogarniają mnie niewesołe myśli i pryskają dopiero gdy w W-wie dołącza Wujek ze swoim optymizmem.

Na dworcu w Gdyni © Monica

Kategoria W towarzystwie, Wyjazdy kilkudniowe, 0-50 km, Jura, Beskid Makowski

DST 75.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Już od wschodu...;-)

Niedziela, 25 sierpnia 2013 · dodano: 26.01.2014 | Komentarze 3

Zgodnie z planem wstałyśmy przed świtem, by udać się na plażę podziwiać narodziny dnia. Na szczęście o tej porze roku słońca wstaje o przyzwoitej godzinie, dopiero około 5.30 ;-) Poranek był makabrycznie zimny, nie byłyśmy przygotowane na tak niską temperaturę, chyba była bliska zera. Nie tylko my odczułyśmy to niezwykłe zimno, również bociany, ponieważ parę godzin później, gdy ruszałyśmy dalej, usłyszałyśmy i zobaczyłyśmy pierwszy odlatujący klucz. Dotarło do nas że jesień już się zbliża...
Wschód słońca podziwiałyśmy, owszem, ale nie dokładnie nad morzem... Choć niebo było generalnie bezchmurne, to akurat tam gdzie wstawało słońce, był pas chmur i póki byłyśmy na plaży nie zdołało się z niego wydostać. Gdy po pół godzinie, wymarznięte, zdecydowałyśmy się wracać, słoneczko wreszcie znalazło się w pasie pomiędzy chmurami, ale my widziałyśmy to będąc już na drodze ;-)
Oczywiście po powrocie do domku wskoczyłyśmy jeszcze na ok. 2 godziny do łóżek żeby się wygrzać i podrzemać ;-) Dopiero potem ruszyłyśmy dalej.

Trasa dzień 2. Karwieńskie Błota - Sławoszyno - Starzyno - Łebcz - Swarzewo - Puck - Darżlubie - Mechowo - Leśniewo - Wielka Piaśnica - Zamostne - Kębłowo - Luzino

Morze przed wschodem © Monica

Wreszcie zaczyna się wyłaniać ognista kula © Monica

Słoneczko niestety niewidoczne z powodu chmur które akurat w tym rejonie się skłębiły, podczas gdy dalej niebo jest bezchmurne

Słońce niestety niewidoczne z powodu chmur które akurat skłębiły się w tym rejonie

Zamki z piasku © Monica

Oczekiwanie © Monica

Słońce jest już wyżej, ale nadal schowane w pasie chmur © Monica

Postanawiamy wracać...

W końcu słońce przedarło się przez chmury

W końcu słońce przedziera się przez chmury © Monica

I rozświetla wszystko dokoła © Monica

"Słoneczko, śliczne oko... ty lubisz mnie, ja lubię cię..." ;-) © Monica

Naszej drogi ciąg dalszy, już parę godzin po wschodzie...

Ścieżka rowerowa na trasie nieczynnej linii kolejowej Swarzewo - Krokowa © Monica

Nadmorski krajobraz © Monica

Kościół p.w. św. Michała Archanioła w Starzynie © Monica

W tej parafii zdecydowałyśmy się uczestniczyć w niedzielnej Mszy św. Przede wszystkim dlatego, że nigdy nie miałyśmy okazji tu być, a poza tym znalazłam w internecie informację, że suma odbywa się tu po łacinie, więc byłam ciekawa jak to jest. Niestety nie było po łacinie.

W oddali elektrownia wiatrowa na Kępie Swarzewskiej © Monica

Molo w Swarzewie © Monica

Zatoka Pucka © Monica

Sanktuarium Matki Boskiej Królowej Polskiego Morza w Swarzewie © Monica

Słynąca cudami figura M.B. Swarzewskiej © Monica

Kult Matki Bożej ze Swarzewa sięga czasów jeszcze przed reformacją. Pielgrzymujący do Niej rybacy z całych Kaszub nazwali ją Gwiazdą Morza. Figura Matki Bożej stała początkowo przy miejscowej studzience. A ponieważ wtedy w Swarzewie nie było kościoła, więc rybacy wybudowali kaplicę, w której figura znalazła schronienie. W drugiej połowie XVI w., w okresie szalejącej reformacji, Kaszubi przenieśli cudowną figurę do kościoła na Hel. Myśleli, że tam będzie bezpieczniejsza. Niestety, około 1580r. protestanci postanowili usunąć ze świątyni wszystkie obrazy. Nie oszczędzili przy tym również Gwiazdy Morza, której figurę wrzucili do Zatoki Puckiej. Jednak figurka nie tylko nie zatonęła, ale jeszcze tego samego dnia dzięki sprzyjającym falom wróciła do Swarzewa. Uradowani mieszkańcy wsi natychmiast przenieśli ją do wybudowanego niedawno kościoła.
8 września 1937r., na podstawie dekretu papieża Piusa XI, odbyła się uroczysta koronacja Matki Boskiej Swarzewskiej na Królową Polskiego Morza.
Królowa Polskiego Morza słynie cudami. Mówią o tym liczne dokumenty i wota.

Groty w Mechowie © Monica

Okres dożynkowy się zaczyna © Monica

Coraz bliżej domu © Monica

Kategoria W towarzystwie, Wyjazdy kilkudniowe, 51-100 km

DST 70.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Do zachodu słońca...

Sobota, 24 sierpnia 2013 · dodano: 25.01.2014 | Komentarze 5

Wreszcie po długiej przerwie mogłam spędzić weekend na rowerze.
Postanowiłam udać się w rejony nadmorskie, bo zbliżał się koniec lata, koniec sezonu i była nadzieja, że nie będzie tłumów na plaży i ruchu na ulicach. I rzeczywiście: plaża była prawie pusta, a droga w kierunku Gniewina również wyjątkowo mało ruchliwa.
Koniecznie też chciałam w końcu podziwiać wschody i zachody słońca nad morzem...;-) Dlatego zdecydowaliśmy się na nocleg 5 km od plaży, w mniej znanej miejscowości Karwieńskie Błota, pomiędzy Karwią a Dębkami. Ponieważ oprócz Siostry wybrała się też z nami jej koleżanka, trasa, mimo że na prawie całe dwa dni, nie była długa, ponieważ nie wiedziałam jaka jest kondycja nowej znajomej ;-) Długość okazała się wystarczająca, by wszyscy mogli czerpać przyjemność z jazdy, bez zarzynania się ;-)

Trasa dzień 1. Luzino - Kębłowo - Zamostne - Rybno - Czymanowo - Nadole - Wierzchucino - Białogóra - Żarnowiec - Krokowa - Sławoszyno - Karwieńskie Błota I

W okolicy miejscowości Rybno © Monica

Prosto przed siebie ;-) © Monica

Tu na razie jest ściernisko...;-) © Monica

Wokół górnego zbiornika elektrowni wodnej na Jeziorze Żarnowieckim © Monica

Jezioro Żarnowieckie © Monica

Na pomoście © Monica

Na trasie © Monica

Jak czerwona, czerwona jarzębina...;-) © Monica

W lesie koło Białogóry © Monica

Dotarcie do plaży w Białogórze, przynajmniej tą drogą, było wyjątkowo długie i męczące © Monica

Mój rowerek i ja nad Bałtykiem ;-) © Monica

Wygląda na to że nie ma zbyt ciepło...;-)

Wygląda na to że woda nie jest zbyt ciepła...;-) © Monica

... dlatego ja wolę zostać na brzegu ;-) © Monica

Trasa wzdłuż wybrzeża była bardzo ładna i przyjemna © Monica

Ścieżka pomiędzy brzegiem a lasem © Monica

Nadmorski krajobraz © Monica

Ekipa w komplecie ;-) © Monica

Zastanawiamy się jak wykorzystać znalezione wiosło do jazdy na rowerze... Gdyby tak jednocześnie wiosłować i pedałować...;-)

Zastanawiamy się jak wykorzystać znalezione wiosło do jazdy na rowerze...?.;-) © Monica

Pola niedaleko Żarnowca © Monica

Samotne drzewko © Monica

Pałac w Krokowej © Monica

Obecny kształt pałac uzyskał w XVIII w. W 1945 r., gdy właściciele zostali zmuszeni do wyjazdu do Niemiec, budynek został znacjonalizowany. Następnie pałac popadł w ruinę. W 1990 r. został odrestaurowany przez polsko-niemiecką fundację, w skład której wchodzą także dawni właściciele. Obecnie znajduje się w nim hotel i muzeum.

Na plaży przed zachodem © Monica

Zaczyna się...:-) © Monica

Zachód słońca nad Bałtykiem © Monica

Już dotyka tafli wody ;-) © Monica

Kategoria Wyjazdy kilkudniowe, W towarzystwie, 51-100 km

DST 50.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Lidzbark W. - Olsztyn dz.3

Niedziela, 9 czerwca 2013 · dodano: 22.01.2014 | Komentarze 3

Trzeci dzień naszego pobytu na Warmii rozpoczęłyśmy od zwiedzania zamku lidzbarskiego.
Następnie udałyśmy się do Olsztyna trasą przez niewielkie wsie, takie jak: Kłębowo, Jarandowo, Gajlity, Radostowo, Frączki i Gady. Trasa w zdecydowanej większości biegła drogami asfaltowymi.
Tego dnia zauważyłyśmy zdecydowaną zmianę krajobrazu w porównaniu z dniem poprzednim: więcej pagórków, zakrętów, zaczynało to trochę przypominać Kaszuby ;-), z tym że jezior tylu nie było, według mapki były tam jakieś jeziorka w pobliżu trasy ale nie w zasięgu naszego wzroku.

Zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim © Monica

Zamek lidzbarski został wybudowany w II poł. XIV w. i stanowił siedzibę biskupów warmińskich. Zamek lidzbarski jest jedną z najświetniejszych i najlepiej zachowanych budowli obronnych z okresu średniowiecza w Polsce. Jest wpisany do rejestru zabytków klasy "0".

Krużganki na zamkowym dziedzińcu © Monica

W muzeum zamkowym © Monica

Wielki Refektarz © Monica

Jest to największa i najwspanialsza sala, zajmująca całe skrzydło zamku. Pierwotnie była przeznaczona do szczególnych uroczystości: tu biskup wyrokował w sprawach duchownych, tu zbierał się zapewne sejmik warmiński.

Kościół św. Ap. Piotra i Pawła, widok od strony zamku

Kolegiata św. Ap. Piotra i Pawła, widok od strony zamku © Monica

Budowa murowanej świątyni została zrealizowana w XIV w. Charakterystyczna barkowa sygnaturka na wieży kościoła pojawiła się dopiero w XVIII w. We wnętrzu przeważa wyposażenie neogotyckie.

Ostatnie spojrzenie na zamek i hotel © Monica

Okolice Jarandowa © Monica

Te terny robią się już bardziej pagórkowate, zaczyna przybywać zakrętów, zaczynają przypominać Kaszuby

Te tereny robią się już bardziej pagórkowate, zaczyna przybywać zakrętów, zaczynają trochę przypominać Kaszuby

Tak sobie miło jedziemy :-) © Monica

Przed Gajlitami wjżdżamy na pewien czas na piaszczystą drogę

Przed Gajlitami wjeżdżamy na pewien czas na piaszczystą drogę © Monica

Warmiński krajobraz © Monica

Jedziemy tak szybko, że nawet ślimak przed nami ucieka ;-)

Jedziemy tak "szybko", że nawet ślimak nas wyprzedza ;-) © Monica

Ślimak, ślimak pokaż rogi... i pokazał ;-) © Monica

Może i w ślimaczym tempie ale dojechałyśmy ;-) © Monica

W mieście © Monica

Nowy Ratusz w Olsztynie, z 1915r. © Monica

Zamek Kapituły Wramińskiej w Olsztynie, północne skrzydło

Zamek Kapituły Warmińskiej w Olsztynie, północne skrzydło © Monica

Zamek został wybudowany w XIV w. w stylu gotyckim. Stanowił on siedzibę administratora dóbr ziemskich kapituły warmińskiej. Najsławniejszym administratorem, pełniącym te obowiązki w latach 1516-1521, był Mikołaj Kopernik.

Wieża zamkowa © Monica

Głębokie spojrzenie w oczy Mikołaja, niestety nieodwzajemnione...;-) © Monica

Katedra p.w. św. Jakuba w Olsztynie, zbudowana w II poł. XIV w. w stylu gotyckim © Monica

Stary Ratusz, zbudowany w II poł. XIV w. Do 1915r. stanowił siedzibę władz miasta. © Monica

Zachód słońca z okna pociągu, w drodze powrotnej © Monica

Ostatnie, już przed północą, 12 km do domu ;-) © Monica

Kategoria Wyjazdy kilkudniowe, W towarzystwie, 0-50 km, Warmia

DST 76.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Braniewo - Lidzbark Warmiński dz.2

Sobota, 8 czerwca 2013 · dodano: 21.01.2014 | Komentarze 2

Celem drugiego dnia naszego pobytu na Warmii był Lidzbark Warmiński.
Udałyśmy się do niego oczywiście przez Pieniężno i Ornetę, dwa nasze główne punkty na tej trasie, w których chciałyśmy się zatrzymać.

Do Pieniężna jechałyśmy cały czas asfaltem, ale przez bardzo spokojne miejscowości, takie jak Brzeszczyny, Płoskinia, Pakosze. Właściwie poza Płoskinią miałam wrażenie, że nie było żadnych miejscowości, tylko jakieś pojedyncze domki i cały czas pola i pola... (głównie rzepaku, niestety przekwitniętego już, jeszcze piękniej byłoby jechać wśród kwitnących żółtych pól ;-) Bardzo mi się podobały te pola, choć się zastanawiałam do kogo należą, skoro domów tak mało. Później od księdza w Płoskini dowiedziałyśmy się, że są głównie w rękach dzierżawców, nietamtejszych w dodatku. Teren bardzo płaski, dla nas przyzwyczajonych do licznych pagórków to zaskakujący widok i też ma swój urok ;-) Choć osobiście wolę jednak nasze pagórki ;-)
Z Pieniężna do Ornety częściowo polnymi i leśnymi drogami, przez wieś Wojnity, następnie asfaltem przez Bornity i Krzykały.
Z Ornety do Lidzbarka również planowałyśmy jechać najprostszą trasą przez Wolnicę i Łaniewo (omijając oczywiście dr. 513), ale na miejscu okazało się, że właśnie przez te miejscowości prowadzi ścieżka rowerowa dawnym szlakiem kolejowym. Super sprawa. Jedziesz sobie bez kombinacji całe 30 km.

Kościół p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Braniewie. Gotycki, wybudowany w latach 1343-1442 © Monica

Na wiadukcie kolejowym gdzieś za Braniewem © Monica

Kościół p.w. św. Katarzyny w Płoskini z I poł. XIV w. © Monica

W Płoskini nie miałyśmy w planie niczego zwiedzać, ani nawet się zatrzymywać. Jednak wyszło inaczej, gdyż ujrzałam wysoką wieżę jakiegoś kościoła (w dodatku na wzgórzu, nie wiem skąd na tym płaskim terenie pojawiło się wzgórze ;-) i postanowiłyśmy tam podjechać. Kościół był jednak zamknięty, do tego drzwi w nim jakieś bardzo stare, stalowe, pomyślałam, że pewnie nieczynny. Obeszłyśmy kościół dokoła, sprawdziłyśmy czy boczne drzwi nie są otwarte, pokręciłyśmy się i już chciałyśmy wracać, gdy widzimy, że idzie do nas ksiądz z ogromnymi kluczami w ręku. Przywitał nas serdecznie i zaproponował, że oprowadzi nas po kościele. W ten sposób o tym przypadkowym kościółku dowiedziałyśmy się więcej niż o bazylice we Fromborku ;-) A kościół wart jest obejrzenia, został wybudowany w stylu gotyckim w XIV w. Wnętrze zawiera wiele zabytkowych elementów wyposażenia, przede wszystkim polichromie, ambona, witraże. Wymaga jednak pilnych remontów, na które brak jest funduszy... bo parafia aktualnie jest bardzo mała.

Polichromia na ścianie tęczowej ze sceną Sądu Ostatecznego z XVII w. © Monica

Ambona z XVII w. w kościele w Płoskini © Monica

Na trasie na szczęście sporo przydrożnych drzew, a wokół malownicze choć płaskie pola ;-)

Na trasie Płoskinia - Pieniężno na szczęście (bo jest bardzo ciepło) sporo przydrożnych drzew, a wokół malownicze choć płaskie pola ;-) © Monica

Dojeżdżamy do Pieniężna. Tam dłuższy postój.
Zwiedzamy kościół św. Ap. Piotra i Pawła. Istniał tu również zamek kapituły warmińskiej, ale burzliwe dzieje sprawiły, że pozostały po nim zaledwie szczątki ruin. Chciałam udać się do Rezerwatu Doliny rzeki Wałszy w okolicy Pieniężna, ale nie byłam pewna czy jest tam jakiś szlak, a napotkany Pan, którego pytałyśmy o drogę do rezerwatu, twierdził, że absolutnie nie nadaje się on do jazdy na rowerze i jakoś skutecznie nas do tego zniechęcił. Natomiast przekonywał nas, również skutecznie, że koniecznie powinnyśmy odwiedzić znane Muzeum etnograficzne księży werbistów. Wytłumaczył nam drogę, więc zmieniłyśmy plany i udałyśmy się w tym kierunku.

Kościół p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Pieniężnie © Monica

Widok z wiaduktu w Pieniężnie © Monica

Dom Misyjny Zgromadzenia Werbistów w Pieniężnie © Monica

Księżą werbiści prowadzą działalność misyjną na całym świecie, dlatego ze zgromadzonych pamiątek, prezentów otrzymanych od miejscowej ludności utworzyli Muzeum etnograficzne, udostępnione do zwiedzania. Rzeczywiście warto wstąpić do tego miejsca, ponieważ ekspozycje są w bardzo ciekawy sposób zaprezentowane, a zbiory spore.

Instrumenty muzyczne Indian z Paragwaju © Monica

Eksponaty w muzeum © Monica

Afrykański batik © Monica

Batik to obraz na płótnie "malowany" techniką batiku, która polega na uzyskiwaniu wzorów przez pokrywanie płótna gorącym woskiem przy użyciu patyczka lub pędzelka. To tak ogólnie, bo cała technika jest skomplikowana i niezwykła, a uzyskiwane obrazy są przepiękne.

Na trasie do Ornety, na tym odcinku ciężko nam było utrzymać się w siodełku ;-) © Monica

Ale jakoś jedziemy ;-) © Monica

Pola i łąki © Monica

Nawet jakieś małe jeziorko się trafiło © Monica

Warmińskie łąki po sianokosach © Monica

Ale prosto i płasko... taki widok to dla nas duża odmiana ;-) © Monica

Gotycki Ratusz w Ornecie, z 1375r. © Monica

W Ornecie na szczególną uwagę zasługuje gotycki Kościół św. Jana Chrzciciela z XIV w. Orneta ze względu na ów kościół, ratusz i zabytkowe kamieniczki jest określana jako "perełka architektury gotyckiej".
Moje zdjęcia z tego kościoła są tak słabe, że nie umieszczam żadnego, żeby ewentualnie nikogo nie zniechęcić ;-)

Ścieżka rowerowa szlakiem kolejowym z Ornety do Lidzbarka © Monica

Pod wiaduktem © Monica

Przez świerkowy lasek © Monica

Koniec ścieżki rowerowej, ale nie naszej podróży ;-) © Monica

Kościół p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Lidzbarku Warmińskim © Monica

Zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku W

Zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku © Monica

Hotel Krasicki przed Zamkiem, my tu jednak nie nocujemy, my nie księżniczki aby nocować na zamku ;-) © Monica

Kategoria Wyjazdy kilkudniowe, W towarzystwie, 51-100 km, Warmia

DST 65.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Elbląg - Frombork - Braniewo dz.1

Piątek, 7 czerwca 2013 · dodano: 21.01.2014 | Komentarze 8

Wiosną zachciało mi się pojechać w jakieś nowe okolice, choćby na krótko i niedaleko.
Wybór padł na Warmię, która jest tak blisko, a ja byłam tam tylko jeden raz na jednodniowej pielgrzymce autokarowej. Mogłyśmy tam spędzić tylko 3 dni, więc postanowiłyśmy pojechać pociągiem do Elbląga, a stamtąd udać się w najbliższe okolice w kierunku Olsztyna, z Olsztyna powrót również pociągiem.
Chodziło oczywiście również o to, aby pozwiedzać tamtejsze różne zabytki, zwłaszcza Zespół Katedralny we Fromborku, zamek w Lidzbarku oraz rynek i kościół w Ornecie.

Plan był następujący:
Dzień 1. Elbląg - Kadyny - Tolkmicko - Frombork - Braniewo
Dzień 2. Braniewo - Pieniężno - Orneta - Lidzbark Warmiński
Dzień 3. Lidzbark Warmiński - Olsztyn

Dzień 1.
Z Elbląga aż do wsi Łęcze jechałyśmy cały czas zielonym Międzynarodowym Szlakiem Rowerowym R1, który biegł asfaltem. W Łęczu zjechałyśmy ze szlaku, udając się w kierunku miejscowości Pagórki, gdzie wjechałyśmy na teren Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. Biegnącym tam szlakiem przez Rezerwaty: Buki Wysoczyzny Elbląskiej oraz Las Kadyński dojechałyśmy do Kadyn.
Z Kadyn do Tolkmicka można było jechać albo ulicą (dr. 503), co nie bardzo mi się uśmiechało, bo była dość ruchliwa, albo wałem przeciwpowodziowym, który biegł nad Zalewem Wiślanym. Stwierdziłam, że ta druga opcja oczywiście brzmi przyjemniej i z niej chciałyśmy skorzystać. Niestety długo nie mogłyśmy znaleźć wału, pogubiłyśmy się w nadbrzeżnych łąkach, potem jacyś panowie nas pokierowali w innym kierunku, dojechałyśmy tam, ale wału nadal nie ma, więc jedziemy jakąś płytową ścieżką wzdłuż Zalewu, opadają nas chmary zielonych pasikoników, jedziemy i jedziemy, ja już jestem zniechęcona, nie chce mi się szukać ani wału ani wracać do ulicy, bo daleko. Postanowiamy więc jechać tą ścieżką, bo jakby nie było prowadzi w dobrym kierunku, innego nie ma, dokądś nas w końcu zaprowadzi... W końcu po pół godzinie dochodzimy do wniosku, że to pewnie jest ten wał :-) Blondynki... ;-) No cóż, wyobrażałam sobie, że taki wał to będzie wyglądał tak jak np. w Gdyni, a nie taka niepozorna dróżka.
Z Tolkmicka do Chojnowa znów jedziemy ulicą, potem wjeżdżamy na Trangraniczny Szlak Rowerowy R64, który pokrywa się z pieszym "szlakiem kopernikowskim", którym dojeżdżamy do Fromborka. Szlak miejscami bardzo piaszczysty, co dla nas jest męczące, bo musimy pchać rowery, do tego ciepło i goni nas już czas, żeby zdążyć do Fromborka przed zamknięciem kas... Wreszcie zziajane docieramy na miejsce. No a z Fromborka do Braniewa to już spokojnie, bez pośpiechu, ulicą.

Pogoda dopisywała przez cały czas, tylko pierwszy dzień był jakiś mglisty, zachmurzony, ale ciepły.

Przed dworcem PKP w Elblągu © Monica

Katedra p.w. św. Mikołaja w Elblągu © Monica

Początki kościoła sięgają poł. XIII w. Przez dwa stulecia kościół był stopniowo rozbudowywany z dwukrotną zmianą programu przestrzennego. W 1777r. miał miejsce ogromny pożar, który zniszczył kościół prawie doszczętnie. Kościół odbudowano w innym kształcie, próbowano mu nadać wystój barokowy. Kolejne wojny i kolejne burzliwe dzieje. Podczas zdobywania Elbląga przez Armię Czerwoną, w dniu święta Matki Boskiej Gromnicznej 2 lutego 1945 katedra została doszczętnie wypalona.

Brama Targowa z XIV w. Stanowiła fragment nieistniejących już murów obronnych miasta. © Monica

Za rękę z legendarnym obrońcą Elbląga ;-) © Monica

Ten niepozorny uśmiechnięty jegomość to Piekarczyk, który podobno w 1521r. przeciął łopatą linę podtrzymującą kratę w Bramie Targowej, dzięki czemu udaremnił najazd wojsk zakonu krzyżackiego na Elbląg.

Kamieniczki na Starym Rynku © Monica

Dom podcieniowy w Łęczu © Monica

Tradycyjne domy podcieniowe w Łęczu pochodzą z XVIII i XIX w. Szczerze mówiąc nie wiem ile lat ma akurat ten. Miałyśmy w tej miejscowości znaleźć cały zespół tych domów, ale tak z bliska trafiłyśmy tylko na ten i jeszcze jeden, z którego zostały resztki po niedawnym pożarze. Jeszcze jeden widziałyśmy ale w pewnej odległości.

Posiadłości kadyńskie od XV w. do pocz. XVII w. były własnością rodu Bażyńskich. Otrzymał je od krzyżaków w 1431r. rycerz Jan Bażyński w zamian za długi zakonu. Później właściciele Kadyn się zmieniali, aż w 1898r. stały się one własnością cesarza Wilhelma II. Wówczas nastąpił okres świetności w rozwoju wsi, a przebudowany pałac stał się letnią rezydencją rodziny cesarskiej.

Dąb im. Jana Bażyńskiego w Kadynach, ma prawie 700 lat

Dworzec w Tolkmicku z 1867r., ładny architektonicznie ale niestety niezadbany

Kościół p.w. św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku

Kościół ten został wzniesiony pod koniec XIV w. Został przebudowany w 1900r., kiedy to otrzymał jednorodne wyposażenie neogotyckie.

Bardzo mi się podobał klimat w tym kościółku. Oczywiście na zdjęciu w ogóle tego nie widać. Nie potrafę robić zdjęć we wnętrzach kościołów

Bardzo mi się podobał klimat panujący w tym kościółku. Oczywiście na zdjęciu w ogóle tego nie widać. Nie potrafę robić zdjęć we wnętrzach kościołów © Monica

Popołudniowa drzemka ;-) I tak się buduje polskie drogi...;-)

Wyjeżdżając z Tolkmicka natrafiłyśmy na taką oto ekipę budowlaną ;-) Widok był naprawdę zabawny: ten pan oto sobie śpi, drugi leży w trawie tuż przy drodze i myślałam, że też śpi, ale jak się do niego zbliżyłam to okazało się że cicho rozmawia przez telefon, więc mu fotki nie zrobiłam. Trzeci stoi w krzaczkach za potrzebą, co jest już bardziej zrozumiałe ;-) Jakiś kilometr dalej był kolejny przedstawiciel ekipy: siedział na dużym kamieniu przy ulicy, machał nogami i się miło uśmiechał ;-) Podobno im bliżej wschodu, tym ludzie się mniej śpieszą i chyba coś w tym jest... ;-) A tak szczerze to myślę, że może jakiś materiałów im zabrakło albo jakiejś decyzji z góry i pewnie czekali...

Pomnik Kopernia i Zespół katedralny we Fromborku

Fromborskie Wzgórze Katedralne to średniowieczny zabytek najwyższej klasy.
Na Wzgórzu znajdują się: Bazylika Katedralna Wniebowzięcia NMP i św. Andrzeja Apostoła, obwarowania katedralne, budynki dawnych kanonii, dawny pałac biskupi, Dzwonnica, zwana Wieżą Radziejowskiego, w której mieści się planetarium oraz Wieża Kopernika.
Wyjątkowego znaczenia temu miejscu nadaje postać Mikołaja Kopernika, który jako kanonik kapituły warmińskiej żył tu i pracował prawie nieprzerwanie od 1510r. aż do swojej śmierci.

Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia NMP i św. Andrzeja we Fromborku

Bazylika jest budowlą gotycką. Powstała w latach 1329 - 1388.

Wnętrze Bazyliki, z 18 ołtarzami bocznymi dla 18 kanoników

Wahadło Foucaulta w Wieży Radziejowskiego

Ten przyrząd służy do ilustrowania ruchu obrotowego ziemi. Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka J.B.L. Foucalta, który pierwszy wykonał doświadczenie, w którym stwierdzono, że płaszczyzna wahań dokonuje wolnego obrotu w kierunku ze wschodu na zachód względem powierzchni Ziemi, czyli nasza planeta musi się obracać.

Kategoria Wyjazdy kilkudniowe, W towarzystwie, 51-100 km, Warmia

DST 66.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Urlop majowy dz. 4 ostatni

Wtorek, 1 maja 2012 · dodano: 14.01.2014 | Komentarze 1

Ostatni dzień, może nie urlopu, ale tego wyjazdu :-(
To była bardzo udany wyjazd. Jak dobrze, że z niego nie zrezygnowałam...

Trasa powrotna: Gołubie - Zgorzałe - Przewóz - Chmielno - Dejk - Miechucino - Mirachowo - Staniszewo - Lewino - Luzino

Kościół p.w. św. Jana Chrzciciela w Mirachowie

Kościół został zbudowany w stylu neogotyckim dla okolicznych ewangelików w 1862r. Fundatorem był król szwedzki Karol XV. W 1945r. kościół przejęli katolicy.

Kategoria Wyjazdy kilkudniowe, W towarzystwie, 51-100 km

DST 64.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Urlop majowy dz. 3

Poniedziałek, 30 kwietnia 2012 · dodano: 14.01.2014 | Komentarze 0

Kolejnego dnia majówki (właściwie jeszcze kwietniówki ;-) postanowiłam udać się do Przywidza, bo nigdy nie byłam w tej miejscowości, znanej mi tylko ze słyszenia ze względu na wyciąg narciarski, który tam funkcjonuje zimą.

Trasa: Gołubie - Szymbark - Grabowo Kościerskie - Częstocin - Piekło Dolne - Przywidz - Egiertowo - Sławki Dolne - Somonino - Goręczyno - Ostrzyce - Krzeszna - Gołubie

Kościół p.w. Trójcy Świętej i Wszystkich Świętych w Goręczynie

Parafia w Goręczynie została założona prawdopodobnie już w XIII w. Obecny kościół został wybudowany w 1639r. prze kartuzów w stylu barokowym. Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z XVII i XVIII w. Ołtarze prezentują sztukę baroku. Niestety brak fotki (a właściwie jest ale słabej jakości), gdyż w kościele właśnie odbywał się ślub.

Kategoria Wyjazdy kilkudniowe, W towarzystwie, 51-100 km

DST 52.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

Urlop majowy dz. 2

Niedziela, 29 kwietnia 2012 · dodano: 13.01.2014 | Komentarze 0

Drugi dzień wyjazdu był jeszcze gorętszy niż poprzedni. Jako że to była niedziela, więc najpierw msza św., potem śniadanie na tarasie. Następnie udaliśmy się do Sikorzyna, by zobaczyć tamtejszy Dworek szlachecki rodziny Wybickich. Po jego zwiedzeniu, tą samą trasą wróciliśmy do Gołubia, skąd udaliśmy się w dalszą drogę.

Dalsza trasa: Gołubie - Stężyca - Gostomie - Zdunowice Małe - Sulęczyno - Węsiory - Stężyca - Gołubie

To był bardzo lajtowy dzień...

Przed Dworkiem Wybickich w Sikorzynie. Jednak wpuścili... ;-)

Ten szlachecki dworek był gniazdem rodu Sikorskich - od ich nazwiska pochodzi nazwa wsi, w której on się znajduje - Sikorzyno. A od XVII w. przez około 250 lat należał do rodziny Wybickich, choć sam Józef Wybicki urodził się już w pobliskim Będominie. Następnie właściciele zmieniali się, a dworek popadł w kompletną ruinę. Nadawał się do rozbiórki, gdy w 1998r. został zakupiony przez historyka sztuki i konserwatora zabytków z Gdańska, Leszka Zakrzewskiego. Nowy właściciel odbudował i zrekonstruował zniszczony dwór i park, a wnętrze zostało wyposażone w oryginalne meble i sprzęty z XIX i pocz. XX w.

Jadalnia a w tle przepiękny piec kaflowy

Neogotycki Kościół Ewangelicki w Stężycy, niestety nie wygląda na to by był poddany jakiejś opiece ze strony konserwatora zabytków © Monica

Kościół p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Stężycy, konsekrowany w 1706r

Wyjechaliśmy z lasu i dotarliśmy... do Leśnego Dworu gdzie można zjeść obiad

Te kamienne kręgi są, obok kurhanów, jedną z form nagrobków na znajdującym się tu Cmentarzysku - miejscu pochówku Gotów i Gepidów w I-III wieku. Goci i Gepidzi znaleźli się na Pomorzu przybywając z obszaru dzisiejszej południowej Szwecji w I w. n.e.

Na rozstaju... ale my nie jedziemy w żadnym z tych kierunków ;-)

Kategoria Wyjazdy kilkudniowe, W towarzystwie, 51-100 km

Dystans całkowity:	2755.00 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:	b.d.
Średnia prędkość:	b.d.
Liczba aktywności:	44
Średnio na aktywność:	62.61 km
Więcej statystyk

Monica

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wyjazdy kilkudniowe

Jura: Cz-wa - Hucisko dz.1

Sobota, 24 maja 2014 · dodano: 02.06.2014 | Komentarze 12

Dojazd na pociąg

Piątek, 23 maja 2014 · dodano: 02.06.2014 | Komentarze 4

Już od wschodu...;-)

Niedziela, 25 sierpnia 2013 · dodano: 26.01.2014 | Komentarze 3

Do zachodu słońca...

Sobota, 24 sierpnia 2013 · dodano: 25.01.2014 | Komentarze 5

Lidzbark W. - Olsztyn dz.3

Niedziela, 9 czerwca 2013 · dodano: 22.01.2014 | Komentarze 3

Braniewo - Lidzbark Warmiński dz.2

Sobota, 8 czerwca 2013 · dodano: 21.01.2014 | Komentarze 2

Elbląg - Frombork - Braniewo dz.1

Piątek, 7 czerwca 2013 · dodano: 21.01.2014 | Komentarze 8

Urlop majowy dz. 4 ostatni

Wtorek, 1 maja 2012 · dodano: 14.01.2014 | Komentarze 1

Urlop majowy dz. 3

Poniedziałek, 30 kwietnia 2012 · dodano: 14.01.2014 | Komentarze 0

Urlop majowy dz. 2

Niedziela, 29 kwietnia 2012 · dodano: 13.01.2014 | Komentarze 0