DST 56.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

32/2016 Niedzielne popołudnie

Niedziela, 31 lipca 2016 · dodano: 03.08.2016 | Komentarze 2

Trasa: Luzino – Barłomino – Wyszecino – Smażyno – Łebno – Będargowo – Nowiny – Głusino – Staniszewo – Stara Huta – Miłoszewo - Lewino – Wyszecino – Luzino

Ulubione klimaty © Monica

Po sianokosach © Monica

Jezioro Miłoszewskie © Monica

Wieczór nadchodzi © Monica

Kategoria 51-100 km, W pojedynkę

DST 57.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

31/2016 Lipcowy poranek

Sobota, 30 lipca 2016 · dodano: 30.07.2016 | Komentarze 2

Znowu planowałam wyjechać o wschodzie słońca, ale po 3 godzinach snu było to nierealne... Wstałam o 5, wschód podziwiałam z okna a w drogę ruszyłam przed 6. Piękne są poranki...

Trasa: Luzino – Dąbrówka – Milwino – Częstkowo – Przetoczyno – Grabowiec – Szemud – Jeleńska Huta – Łebno – Smażyno – Wyszecino – Luzino

Lipcowy poranek © Monica

Jarzębina - jakoś wcześnie mi się wydaje w tym roku...© Monica

Okolice Dąbrówki © Monica

Dolina rzeki Gościciny © Monica

Wśród łanów... kukurydzy © Monica

W poszukiwaniu drogi do Grabowca © Monica

Na trasie do Grabowca © Monica

Monaster Sióstr Betlejemitek w Grabowcu © Monica

Dojrzałe zboże © Monica

Kategoria 51-100 km, W pojedynkę

DST 70.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

29/2016 Bez zapału

Niedziela, 24 lipca 2016 · dodano: 28.07.2016 | Komentarze 2

Generalnie na niedzielę miałam zaplanowaną trasę w nowych dla mnie okolicach, ale aby ją zrealizować trzeba byłoby podjechać pociągiem. No a ja oczywiście nie wstałam odpowiednio wcześniej na ów pociąg, więc z trasy musiałam zrezygnować.
Od samego rana byłam zupełnie pozbawiona zapału, pogoda ten stan potęgowała, gdyż było tak jak nie lubię: bez słońca, pochmurno, a jednocześnie gorąco... mnie się w takiej aurze zazwyczaj nic nie chce... tak było też tej niedzieli, długo się zastanawiałam gdzie by pojechać i nic mi się nie podobało, właściwie gdyby nie myśl, że ta niedziela to jedyna szansa na dłuższy wyjazd w ciągu całego tygodnia, to nigdzie bym nie pojechała. Ostatecznie zapakowałam rower do samochodu i pojechałam do Miechucina.

Niestety zapał nie wrócił nawet wraz z pokonywanymi kilometrami. Potrzebowałam chociaż słońca... a ono pojawiło się dopiero pod wieczór jak już powoli kończyłam. Trasa nie była taka jakbym chciała. Nie ciągnęło mnie tego dnia nad jeziora, wprost przeciwnie, pragnęłam pojeździć polnymi drogami wśród łanów zbóż i nie spotkać żywej duszy... a u nas pól coraz mniej, na ich miejsce powstają kolejne domy, w dodatku zauważyłam że przybywa pół kukurydzy zamiast zbóż... Jeziora były, ale szare, bez koloru, a nad nimi oczywiście mnóstwo ludzi... echhh....

Trasa: Miechucino – Reskowo – Chmielno – Ręboszewo – Brodnica Dolna – Haska – Czapelski Młyn – Nowe Czaple – Krzeszna – Ostrzyce – Ramleje – Brodnica Dolna – Ręboszewo – Zawory – Chmielno – Lipowiec – Borzestowska Huta – Zajezierze – Miechucino

W Miechucinie © Monica

Miechucino © Monica

Na łące © Monica

Jezioro Reskowo © Monica

W Chmielnie © Monica

Standardowa w tym miejscu fotka na Raduńskie Dolne

W tym miejscu standardowo fotka na Raduńskie Dolne © Monica

Na kaszubskim szlaku © Monica

Danielowa Dolina © Monica

Okolice Ramleji © Monica

Polne maki © Monica

Ponownie Miechucino © Monica

Miechucino - na wieczór wyjrzało wreszcie słoneczko © Monica

Kategoria 51-100 km, W pojedynkę

DST 81.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

26/2016 O świcie

Sobota, 2 lipca 2016 · dodano: 07.07.2016 | Komentarze 6

Na zakończenie tegorocznego urlopu jeden wyjazd rowerowy. Udało mi się wstać o wschodzie słońca. Pięknie było, jednak letnie poranki są najpiękniejsze. Chciałabym więcej tak wczesnych wyjazdów, ale po całotygodniowej tyrze strasznie ciężko będzie przychodziło tak wczesne wstawanie.
Niestety w połowie trasie zaczął mi doskwierać ból lędźwi i odebrał mi część przyjemności z jazdy. W tej sytuacji wszelkie wyboje i tarkowate szutry nie były już tak przyjemne... Jednak zdrowy kręgosłup jest najważniejszy, nie jakieś tam nogi.

Tras: Luzino – Wyszecino – Łebno – Będargowo – Kolonia – Sianowska Huta – Pomieczyńska Huta – Kartuzy – Kosy – Chmielno – Kożyczkowo – Rzym – Staniszewo – Lewino – Smażyno – Wyszecino – Luzino

Wschód słońca © Monica

Poranne mgły © Monica

Słońce i mgły © Monica

Polna droga © Monica

Maczek © Monica

Maki w blasku słońca © Monica

Pod Sitną Górą © Monica

Jezioro Białe koło Grzybna © Monica

Jezioro Klasztorne Małe w Kartuzach © Monica

Na szlaku © Monica

Jezioro Rekowo © Monica

Jezioro Białe w Chmielnie © Monica

Jezioro Osuszyno © Monica

Polna droga © Monica

Kategoria 51-100 km, W pojedynkę

DST 83.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

25/2016 Czerwcowe Kaszuby

Niedziela, 12 czerwca 2016 · dodano: 02.07.2016 | Komentarze 2

Uwielbiam czerwiec, a tu tylko jeden wyjazd rowerowy, ale cóż, dobre i to... Ale za to jak pięknie było: pola, łąki i jeziora...

Trasa: Luzino – Tępcz – Pobłocie – Lewino – Miłoszewo – Jez. Kamienne – Lubygość- Mirachowo – Cieszenie – Reskowo - Chmielno – Garcz – Sianowo – Lewino – Smażyno - Wyszecino – Luzino

Na Kaszubach © Monica

Kaszubskie pola... © Monica

... i łąki © Monica

Chabry © Monica

Na Kamiennej Górze © Monica

Jez. Kamienne © Monica

Rezerwat Lubygość © Monica

Jezioro Lubygość © Monica

Specyficzny - brunatny - kolor wody w Jez. Lubygość © Monica

Okolice Cieszeni © Monica

To się nazywa mieć miejscówkę ;-) © Monica

Okolice Reskowa © Monica

Czerwcowe widoczki © Monica

Raduńskie Dolne © Monica

Jezioro Białe w Chmielnie © Monica

Chabry - bławatki ponownie © Monica

Kategoria 51-100 km, W pojedynkę

DST 93.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

23/2016 Lublin - Lubartów - Kozłówka - Nałęczów dz.7

Sobota, 28 maja 2016 · dodano: 16.06.2016 | Komentarze 0

Praktycznie to już ostatni dzień naszego wyjazdu....
Budzę się zdrowa, opuchlizna z oczu zniknęła, jak dobrze!
Ten dzień znów jest przeznaczony na odwiedzenie dwóch miejsc: Lubartowa oraz pałacu w Kozłówce, który od dawna był na mojej liście miejsc wartych odwiedzenia. I rzeczywiście było warto! Wyposażenie jest przepiękne. Myślę, że większość osób będzie zachwycona jego widokiem, przynajmniej jeśli chodzi o kobiety.

Zaś sama trasa nie jest zbyt urozmaicona, teren jest płaski, dominują też asfalty, nawet na terenie Kozłowieckiego Parku Krajobrazowego częściowo jechałyśmy drogą wylaną asfaltem. Tylko na trasie z Kozłówki do Przybysławic, jadąc niebieskim szlakiem pieszym, miałyśmy drogi szutrowe i piaszczyste. Najmniej przyjemne było wydostanie się z Lublina, nocowałyśmy na południowym krańcu, więc teraz musiałyśmy przebić się przez całe miasto by jechać na północ, zajęło to ok 17 km. Dlatego nocleg wymyśliłam w Nałęczowie, gdyż nie chciałam później znów robić powtórki z tej wątpliwej przyjemności jaką jest jazda po mieście.

Trasa: Lublin - Jakubowice Konińskie - Dys - Pólko- Nasutów - Stary Tartak - Annobór - Lubartów - Kozłówka - Syry - Amelin - Wola Przybysławska - Przybysławice - Nałęczów

Opuszczamy Lublin © Monica

Na trasie - okolice Nasutowa © Monica

Na terenie Kozłowieckiego Parku Krajobrazowego © Monica

Kozłowiecki Park Krajobrazowy © Monica

Lubartów - macewy na żydowskim kirkucie © Monica

Bazylika pw. św. Anny w Lubartowie © Monica

Kto lubi bogate, barokowe wnętrza, zachwyci się tą bazyliką. Przepiękna kolorystyka...

Barokowa Bazylika św. Anny w Lubartowie © Monica

Bazylika św. Anny w Lubartowie © Monica

Pałac Sanguszków w Lubartowie od frontu - obecnie siedziba Starostwa Powiatowego © Monica

Lubartów - pałac Sanguszków od strony parku © Monica

Lubartów - pałacowy park © Monica

Lubartów - pałacowy park. Kruk sprawia wrażenie bardzo spragnionego ;-) © Monica

Na trasie z Lubartowa do Kozłówki © Monica

Kozłówka - Brama wjazdowa z herbem rodu Zamoyskich - JELITA © Monica

Pałac w Kozłówce © Monica

Pałac został zbudowany w latach 1736-1742 przez Michała Bielińskiego. W latach 1799-1944 należał do rodu Zamoyskich. Okres świetności przeżywał za czasów Konstantego Zamoyskiego. Od 1944r. pałac jest własnością państwa.
Najpiękniejsze jest to, że pałac nie został zniszczony w czasie wojny ani po wojnie, więc wnętrza zachowały autentyczny wystrój z przełomu XIX i XX w. Są tu piękne dębowe parkiety, piece z miśnieńskich kafli, marmurowe kominki, droga porcelana, srebrna zastawa, kolekcja malarstwa, mebli, rzeźb, luster itp. Wnętrza są doskonale utrzymane.

Zwiedzać pałac można tylko z przewodnikiem w grupach do 30 osób. Zwiedzanie trwa godzinę. My przyjechałyśmy o 12.45 i wyznaczono nam godzinę wejścia do wnętrz na 14.30. Wydawało się nam to bardzo długo, a tymczasem czas nam bardzo szybko zleciał, ledwo się wyrobiłyśmy z obejściem pałacu, parku, wystaw czasowych i jedynego w Polsce Muzeum Socrealizmu. Czas w pałacu mija jeszcze szybciej... My w sumie spędziłyśmy tam aż 3 godziny, ale 2 godziny to jest minimum które trzeba sobie zarezerwować.

Idąc po kolei najpierw udajemy się do Galerii Sztuki Socrealizmu. Jest tam bardzo zabawnie, zwłaszcza starsi ludzie dużo rozmawiają i wspominają tamte czasy, te hasła, te pochody... No jakiś pochód 1-majowy ja też pamiętam...

Muzeum socrealizmu w Kozłówce - hasło bardzo mi się spodobało. Jak tylko ktoś mnie częstuje colą to je cytuję ;-)

Muzeum socrealizmu w Kozłówce - hasło bardzo mi się spodobało. Teraz jak tylko ktoś mnie częstuje colą to je cytuję ;-) © Monica

Kozłówka - Muzeum socrealizmu © Monica

Stalin i Lenin, a z tyłu obraz przedstawiający Lenina proklamującego władzę radziecką © Monica

"Przodownik pracy" © Monica

"Dziewczyna z SP (Służba Polsce)" © Monica

Po wyjściu z muzeum pierwszy raz mam okazję podziwiać pawia w jego pełnej krasie. W warszawskich Łazienkach ani w Puławach nie miałyśmy tyle szczęścia... On rzeczywiście jest dumny, okręca się, puszy i chwali ;-)

Pawie w kozłowieckim parku © Monica

Pałac w Kozłówce © Monica

Pałac w Kozłówce - boczna oficyna © Monica

Pałac w Kozłówce © Monica

Wejście do kaplicy © Monica

Pałacowa kaplica © Monica

Pałac od strony parku © Monica

Pałac w Kozłówce od strony parku © Monica

Pałac w Kozłówce - klatka schodowa © Monica

Jan Sobiepan Zamoyski i Maria Kazimiera de La Grange d’Arquien (Królowa Marysieńka) © Monica

Wyposażenie pałacu © Monica

Klawikord, popularnie zwany żyrafą © Monica

Jeden z miśnieńskich pieców kaflowych © Monica

Wyposażenie pałacu © Monica

Pałac w Kozłówce - pokój pani domu © Monica

Pałac w Kozłówce - Salon Czerwony - największe, najbardziej reprezentacyjne pomieszczenie w pałacu © Monica

Pałac w Kozłówce - Salon Biały © Monica

Salon Biały © Monica

Wyposażenie pałacu © Monica

Pałac w Kozłówce - Jadalnia © Monica

Pałac w Kozłówce - Biblioteka © Monica

Przed odjazdem © Monica

Kategoria 51-100 km, Lubelszczyzna, Roztocze, W towarzystwie, Wyjazdy kilkudniowe

DST 86.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

20/2016 Roztoczański Park Narodowy dz.4

Środa, 25 maja 2016 · dodano: 08.06.2016 | Komentarze 5

Kolejny dzień jest przeznaczony na poznanie Roztoczańskiego Parku Narodowego, który stanowi część Roztocza Środkowego.
To miał być raczej lajtowy dzień, ale do końca tak nie wyszedł, to znaczy na początku było bardzo lajtowo, a wieczorem trzeba było lecieć na wariata, czego ja nie znoszę... więc w efekcie byłam wycieńczona...

Tego dnia postanowiłyśmy dłużej pospać, więc wyruszyłyśmy późno jak na nas bo ok 8.30. Chciałyśmy zacząć od ścieżki przyrodniczej na Bukową Górę, a tam był wstęp płatny, kasy otwarte od 9.00, więc po 9 weszłyśmy na teren rezerwatu, nie można po nim jeździć rowerem, więc poszłyśmy pieszo, potem jeszcze na Piaseczną Górkę, ładnie tam było, ale raczej bez rewelacji, zajęło nam to 1,5 godziny. Potem szukałam ostoji koników polskich w okolicy Stawów Echo (bo tak miałam zaznaczone na mapie), kręciłam po leśnych ścieżkach, ale ich nie znalazłam... Znów straciłam trochę czasu, którego potem tak nam brakowało...Co do koników to były one we Floriance, do której i tak chciałyśmy jechać, nie wiedziałyśmy co prawda po co, bo nie zdążyłam doczytać ;-) ale wiedziałyśmy że trzeba tam jechać... jechało tam zresztą pięknym szutrowym gościńcem sporo rowerzystów (głównie jakieś szkolne wycieczki), gdyż zwierzyniecki browar prowadzi też wynajem rowerów.

Kościół "Na wodzie" w Zwierzyńcu - barokowy kościół św. Jana Niepomucena powstał w I poł. XVIII w. Niestety nie byłyśmy w środku gdyż zamknięte. O 18.30 miała być msza i miałam nadzieję, że wtedy uda nam się wejść, no ale nie zdążyłyśmy do tej godziny wrócić do Zwierzyńca... © Monica

Roztoczański Park Narodowy - ścieżka przyrodnicza na Bukową Górę © Monica

Widok z Kwaśnej Góry © Monica

Stawy Echo © Monica

Do Florianki udajemy się żółtym szlakiem (gościniec floriański), który, jak się okazuje, stanowi fragment GreenVelo.

Na żółtym szlaku do Florianki © Monica

Na trasie do Florianki © Monica

Florianka © Monica

Florianka - zachowawcza hodowla owiec uhurskich © Monica

Florianka - ostoja koników polskich © Monica

Koniki polskie © Monica

Z Florianki kontynuujemy żółtym szlakiem do miejscowości Górecko Stare, a następnie czerwonym pieszym przez Rezerwat Przyrody Szum dojeżdżamy do Górecka Kościelnego.

Czerwony szlak w Rezerwacie Przyrody Szum © Monica

Rezerwat Przyrody Szum © Monica

Elektrownia wodna na rzece Szum © Monica

Zbiornik na rzece Szum © Monica

Górecko Kościelne to fajna wioseczka. Gdy my tam przyjeżdżamy panuje w nim totalna cisza, zero ludzi, jest gorąco, mam wrażenie, że jest to gorące sierpniowe popołudnie, gdy się siedzi w ogrodzie i nic się nie chce. My też siedziby pod pomnikowymi dębami i nic się nam nie chce... Jest tak leniwie. Jesteśmy pewne, że tego dnia spotka nas w końcu jakaś burza czy deszcz, pytanie tylko gdzie i kiedy...

Górecko kościelne - drewniany kościół z XVIII w. pw. św. Stanisława Biskupa

Górecko Kościelne - modrzewiowy kościół z XVIII w. pw. św. Stanisława Biskupa © Monica

Wnętrze kościoła © Monica

Kapliczka na dębie w Górecku Kościelnym © Monica

Jeden z pomnikowych dębów w Górecku Kościelnym © Monica

Kapliczka "Na wodzie" w Górecku Kościelnym © Monica

Wreszcie opuszczamy Górecko. Następnie chcemy odwiedzić Rezerwat Czartowe Pole koło Hamerni. Chciałam tam jechać omijając Józefów, ale niestety nie prowadzi w ten sposób żaden szlak, tylko pełno ścieżynek Puszczy Solskiej, więc wiem, że tak się nam nie uda. Najpierw więc jedziemy zielonym szlakiem rowerowym, a następnie próbujemy jechać czerwonym pieszym. Niestety, wkrótce na rozwidleniu znaków brak, jedziemy w jedną i drugą stronę i nic, nie wiadomo gdzie jechać, do tego droga jest bardzo piaszczysta, godzina późna jak na to co miałyśmy jeszcze przed sobą, więc rezygnuję z czerwonego szlaku, wracamy do Tarnowoli, a stamtąd jedziemy asfaltem do Józefowa, a następnie do Hamerni.

Miejsce masowego mordu polskich Żydów w 1942r. - okolice Józefowa © Monica

No i dobrze się stało, że pojechałyśmy przez Józefów, gdyż okazuje się, że znajduje się tam najbardziej rozległy kamieniołom na Roztoczu Środkowym.

Kamieniołom "Babia Dolina" w Józefowie © Monica

Wieża widokowa w Józefowie © Monica

Kamieniołom "Babia Dolina" w Józefowie © Monica

Na trasie Józefów- Hamernia © Monica

Rezerwat "Czartowe Pole" © Monica

Celem utworzenia tego rezerwatu jest ochrona naturalnego krajobrazu roztoczańskiego i malowniczej doliny rzeki Sopot (skąd ta nazwa? nawet w Sopocie nie mamy rzeki Sopot) przecinającej strefę krawędziową Roztocza Środkowego i Równiny Biłgorajskiej. Nazwa pochodzi od legendy głoszącej, że kiedyś "jeno czarci tam hasali".

W rezerwacie zaczyna padać, nie za mocno ale jednak. Zdjęcia są beznadziejne, ale miejsce jest naprawdę świetne, miałam wrażenie, że jestem w tatrzańskiej dolince nad jednym z górskich potoków.
Szlak zdecydowanie nie jest dla rowerów... Pakujemy się na niego z rowerami, potem jednak robimy odwrót, wyprowadzamy je do góry na parking i wracamy pieszo. Zajmuje nam to trochę czasu, ale trudno, skoro już tu jestem, obejdę sobie choć wkoło ścieżką przyrodniczą.

Rzeka Sopot w Rezerwacie Czartowe Pole © Monica

Rezerwat "Czartowe Pole" © Monica

Gdy kończymy spacerowanie po rezerwacie jest już godz. 17, gdzieś w oddali grzmi... Czas pomyśleć jak by tu najkrótszą drogą wrócić do "domu". A miałyśmy jeszcze zobaczyć Rezerwat nad Tanwią... Jest stosunkowo niedaleko, ale w tej sytuacji musimy z bólem serca zrezygnować....
Jedziemy do Majdanu Sopockiego, gdzie pomimo późnej godziny ku naszemu zdziwieniu w miłym miejscu nad zalewem udaje nam się zjeść pierwszy od czasu pobytu w Kazimierzu obiad.
Potem już jedziemy bez zatrzymywania, by przed zmrokiem zdążyć na nocleg. Mijamy m.in. Krasnobród, który pierwotnie miałam pozwiedzać, a tu nic... Tylko jedziemy...

Krasnobród © Monica

Gdzieś na trasie © Monica

Guciów © Monica

W Guciowie zaczyna padać, ale jest już za późno, by przeczekać deszcz, więc jedziemy. Ależ dłuży mi się ten odcinek...mam już dosyć... Wreszcie pojawia si.ę tabliczka "Zwierzyniec", cieszę się, a to jest dopiero Zwierzyniec Towarowy i przez całe 3 km jest tylko las po obu stronach, nic więcej, a potem dopiero właściwy Zwierzyniec. Jak zajechałyśmy na nocleg było już ciemno. Masakra. Tak się ślimaczyłyśmy i leniłyśmy przez 3/4 dnia, a potem trzeba było tak lecieć...

Trasa: Zwierzyniec - Florianka - Górecko Stare - Górecko Kościelne - Tarnowola - Józefów - Hamernia - Rez. Czartowe Pole - Nowiny - Majdan Sopocki - Ciotusza Stara - Wólka Husińska - Krasnobród - Hutki - Kaczórki - Bondyrz - Guciów - Obrocz - Zwierzyniec Towarowy - Zwierzyniec

Kategoria 51-100 km, Lubelszczyzna, Roztocze, W towarzystwie, Wyjazdy kilkudniowe

DST 85.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

18/2016 Kazimierz - Nałęczów - Opole - Chodel dz.2

Poniedziałek, 23 maja 2016 · dodano: 03.06.2016 | Komentarze 3

Następnego dnia opuszczamy Kazimierz. Pogoda jest piękna od samego rana. Później jest coraz goręcej, 28 stopni, ale jest lekki wiaterek.

Udajemy się do Wąwolnicy i dalej do Nałęczowa, najpierw do Skowieszynka trasa prowadzi asfaltem szlakiem rowerowym, następnie zmieniamy na czerwony szlak pieszy, którym jedziemy aż do Nałęczowa.

Po raz drugi i ostatni przejeżdżamy przez Korzeniowy Dół, gdyż leży on dokładnie na naszej trasie, ponadto jadąc od nas, tj. od ulicy Nadedworce i Zamkowej, jest z górki, więc sama przyjemność ;-)

Trasa: Kazimierz Dolny - Wylągi - Skowieszynek - Rąblów - Stanisławka - Wąwolnica - Nałęczów - Nowy Gaj - Wojciechów - Halinówka - Szczuczki - Kraczewice - Poniatowa - Darowne - Grabówka - Opole Lubelskie - Skoków - Puszno Godowskie - Godów - Chodel

Korzeniowy Dół jeszcze raz © Monica

Korzeniowy Dół © Monica

Na trasie © Monica

Na trasie za Skowieszynkiem © Monica

Trasa bardzo przyjemna: pola, mnóstwo sadów z porzeczkami, malinami i drzewkami owocowymi. Jeszcze przyjemniej byłoby tam jeździć, gdy owoce będą dojrzewały ;-) Jest też przestrzennie: czuć, że wjeżdżamy na Płaskowyż Nałęczowski.

Na trasie za Skowieszynkiem © Monica

Czerwony pieszy szlak ze Skowieszynka do Wąwolnicy © Monica

Drogowskaz w miejscowości Rąblów © Monica

Rąblów - Pomnik bitwy partyzanckiej 14.05.1944r. © Monica

W okolicy Wąwolnicy nadal spotykamy lessowe wąwoziki.

Wąwóz lessowy za miejscowością Rąblów - było krótko ale stromo © Monica

Wąwóz lessowy za miejscowością Rąblów © Monica

Czerwony szlak pieszy do Wąwolnicy © Monica

Na trasie do Wąwolnicy © Monica

Okolice Kębła © Monica

Wąwóz Lipinki przed Wąwolnicą - pewnie kolejna głębocznica © Monica

Wąwóz Lipinki przed Wąwolnicą © Monica

Bazylika mniejsza p.w. św. Wojciecha w Wąwolnicy © Monica

Obecny kościół jest nowy, neogotycki, wybudowany na pocz. XX w. w miejsce starego gotyckiego kościoła, który powstał w 2 poł. XIV w.
Ale obok niego, z prawej strony, znajduje się zachowane prezbiterium starego gotyckiego kościoła, które stanowi kaplicę Matki Boskiej Kębelskiej (sanktuarium maryjne), gdzie w ołtarzu znajduje się przeniesiona w 1700r. z pobliskiego Kębła gotycka figura Matki Bożej z Dzieciątkiem.

Sklepienie bazyliki w stylu renesansu lubelskiego © Monica

Kaplica Matki Boskiej Kębelskiej w Wąwolnicy © Monica

Na trasie do Nałęczowa © Monica

Będąc w tej okolicy obowiązkowo musimy odwiedzić uzdrowisko i park zdrojowy w Nałęczowie.
Lecznicze właściwości nałęczowskich wód i złoża borowin odkryto ok. 1800r. W 1 poł. XIX w. powstał tu zakład leczniczy. Kuracjuszami byli tutaj m.in. Stefan Żeromski, Bolesław Prus i Henryk Sienkiewicz.
Nałęczów to jedyne w Polsce uzdrowisko o profilu wyłącznie kardiologicznym. Warto wiedzieć na przyszłość... Park zdrojowy jest piękny i rozległy.
W Nałęczowie znajdują się rozlewnie wód mineralnych: Nałęczowianka i Cisowianka (moja woda ;-)

Park Zdrojowy w Nałęczowie - Stare Łazienki © Monica

Aleja Gwiazd kolarstwa polskiego - widać trafiłyśmy w odpowiednie miejsce ;-) © Monica

Nałęczów - Pałac Małachowskich w Parku Zdrojowym © Monica

W Pałacu Małachowskich znajduje się Muzeum Bolesława Prusa - w poniedziałki nieczynne. Natomiast niedaleko parku jest chata Żeromskiego zbudowana w stylu zakopiańskim wg projektu Stanisława Witkiewicza - niestety też tego dnia zamknięta :-( Natomiast nigdzie nie znajdujemy (pani w recepcji pałacu mówi nam że czegoś takiego w Nałęczowie nie ma) letniego domku B. Prusa z "dachem krytym mchem, by padający deszcz nie przeszkadzał pisarzowi w pisaniu" - o którym pisze Zubilewicz... coś mu się pomyliło...? a może był kiedyś, ale nie przetrwał?

Na ławeczce z Bolesławem Prusem © Monica

Kolejna ciekawa miejscowość, którą chcemy odwiedzić, to Wojciechów z jedynym w Polsce Muzeum Kowalstwa, które znajduje się w obronnej wieży mieszkalnej z XVI w. Prezentuje eksponaty współczesnej sztuki kowalskiej.

Wieża ariańska w Wojciechowie wzniesiona w latach 1520-1530 © Monica

Muzeum kowalstwa w Wojciechowie - wykuty obraz pt. "Scena z życia górali" © Monica

W Wojciechowie znajduje się też kuźnia, która istnieje i funkcjonuje nieprzerwanie od 1920r. Aktualnie prowadzi ją po swoim ojcu i dziadku Mistrz Kowalstwa, prezes Stowarzyszenia Kowali Polskich pan Roman Czerniec.
Dawniej praca w kuźni była ściśle związana z wykonywaniem usług dla rolnictwa, w tym głównie podkuwaniem koni, ale w związku z ich ubywaniem i zastępowaniem maszynami, spadało zapotrzebowanie na usługi kowalskie. Dlatego właściciel przestawił się na kowalstwo artystyczne. Jego prace są wyróżniane i znane również za granicą. W wojciechowskiej kuźni od 25 lat odbywają się Ogólnopolskie Spotkania Kowali. Właściciel prowadzi też warsztaty i pokazy kowalskie. Można umówić się na zwiedzanie kuźni i galerii wyrobów kowalskich, pokaz kucia podkowy "na żywo".

Kuźnia w Wojciechowie © Monica

Praca kowala © Monica

Z Wojciechowa udajemy się do Opola Lubelskiego. Trasa do Poniatowa jest mało przyjemna, gdyż jest niezwykle gorąco, a my jedziemy asfaltem pozbawionym drzew na poboczu.
W Kraczewicach odwiedzamy młody (1920 rok) ale śliczny, cały drewniany kościół. Jadąc dalej natykamy się też na ładny pałacyk, który jest nawet udostępniony do zwiedzania, ale właśnie wybiła godz. 15 i jest zamykany.

Kościół pw. Najświętszego Serca Jezusa w Kraczewicach © Monica

W Poniatowej zjeżdżamy do lasu na jakiś szlak rowerowy, którym mamy nadzieję dojechać do Opola Lubelskiego, gdyż dość mam upału i asfaltu. Trochę poszukiwań właściwej drogi, zawróceń, ale się udaje... ;-)

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Opolu Lubelskim. Kościół z 2 poł. XVII w. posiada piękny barokowy wystrój. © Monica

Wieża (dawne ossuarium) z XVII w., przebudowana dzwonnica - brama ukończona w 1751r. © Monica

Z Opola do Chodla asfaltem, nie wiem czy jest jakaś inna opcja, bo na Opolu skończyła nam się szczegółowa mapa i na ten odcinek i połowę następnego dnia dysponujemy tylko ogólną mapą w skali 1:250.000 (a internetu i gpsa nie mamy). W mijanych wsiach dużo tradycyjnych drewnianych domów, jedne w bardo dobrym stanie, inne w dość złym.

U celu tego dnia © Monica

Martwiłyśmy się trochę jadąc na nocleg tego dnia, gdyż przez cały dzień nie mogłam się dodzwonić na zarezerwowany sporo wcześniej nocleg, by go potwierdzić. Gdy dojechałyśmy na miejsce okazało się, że zapisując sobie numer przestawiłam cyfry, stąd ten problem... ale mimo, że pani już się nas nie spodziewała, znalazło się dla nas miejsce, gdyż właśnie goście wyjechali. Uff... rozglądałam się wcześniej po wsi i nie było widać, żeby gdzie indziej można było znaleźć nocleg...

Kategoria 51-100 km, Lubelszczyzna, Roztocze, W towarzystwie, Wyjazdy kilkudniowe

DST 67.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

17/2016 Kazimierz - Janowiec - Puławy dz.1

Niedziela, 22 maja 2016 · dodano: 01.06.2016 | Komentarze 10

Pierwszy dzień naszego pobytu przeznaczony jest przede wszystkim na zwiedzanie Kazimierza Dolnego. Ponadto interesuje nas zamek w Janowcu oraz pałac Czartoryskich w Puławach. Dlatego nie będzie w tym wpisie zbyt urozmaiconej trasy, natomiast mnóstwo zabytków, ale cóż... one też mnie interesują... a Kazimierz Dolny był miasteczkiem, które chciałam odwiedzić już od dawna, choć jeszcze 2 lata temu nie sądziłam, że zrobię to na rowerze.

Sam Kazimierz jest pięknym, nieporównywalnym z innymi, miasteczkiem, pełnym brukowanych uliczek i renesansowych budynków wykonanych z miejscowego wapienia. Ponadto leży w centrum terenu bardzo interesującego pod względem geograficznym, gdyż występuje tu najgęstsza w Europie sieć wąwozów lessowych, powstałych wskutek działań erozyjnych wód i wiatru na wapiennym podłożu pokrytym warstwą lessu. Jest rozpostarty na licznych pagórkach: Wietrzna Góra, Góra Trzech Krzyży, Plebania Góra... i są one bardzo strome. Ulicą Zamkową, która biegnie obok ruin zamku, czyli pod Wietrzną Górę, nie udało mi się podjechać ani pierwszego ani drugiego dnia... Siostrze tak. Uroku dodaje przepływająca Wisła, która w tym rejonie jest wyjątkowa malownicza, tworząc Małopolski Przełom Wisły. Okolica obfituje też w sporo nieczynnych kamieniołomów skał wapiennych. W celu ochrony walorów krajobrazowych został utworzony Kazimierski Park Krajobrazowy.

Kazimierz Dolny uzyskał prawa miejskie w 1406r. Jego rozkwit nastąpił w XVI w., gdy władali nim Firlejowie. Miasto wzbogaciło się głównie dzięki handlu zbożem spławianym Wisłą do Gdańska. Niestety złoty wiek Kazimierza zakończył się w 1656r. wraz ze spaleniem miasta i zamku przez wojska szwedzkie. Powtarzające się przemarsze wojsk i późniejsza zaraza przyczyniły się do upadku miasta.

Wyruszamy z samego rana na zwiedzanie okolicy i dobrze robimy, gdyż później w obu parafiach mają miejsce pierwsze komunie, więc na tym małym terenie i wąskich uliczkach robi się tłoczno, poza tym jest bardzo gorąco, a my możemy już się zwijać i jechać dalej.

Pierwszym naszym celem jest słynny Korzeniowy Dół, podobno najpiękniejszy z kazimierskich wąwozów. Jedziemy z rana zgodnie ze wskazówkami Darii, gdyż później bywa tam dużo ludzi na spacerze, my zaś mamy idealny spokój... ponadto jest to nam po drodze, gdyż znajduje się on niedaleko naszego miejsca pobytu.

Korzeniowy Dół nie jest do końca typowo naturalnym wąwozem, jest to tzw. głębocznica, czyli powstał w wyniku stopniowego zagłębiania się dróg gruntowych w lessowym podłożu.

Następnie obieramy kierunek na Górę Trzech Krzyży, z której rozpościera się widok na Kazimierz. Widoczne z daleka krzyże zostały tu postawione w 1708r. w czasie trwania epidemii cholery.

Góra Trzech Krzyży - widok na Kazimierz D

Następnie rozpoczynamy zwiedzanie kościołów, rynku i jego otoczenia. Na końcu zamek, który jest udostępniony od godz. 10.

Zaczynamy od kościoła farnego, w którym właśnie skończyła się msza, więc można spokojnie wejść do środka. W klasztorze Reformatów msza się właśnie rozpoczęła, gdyż słyszałyśmy wszystko z Góry Trzech Krzyży ;-) Wszystko tu w zasięgu ręki... ;-) na razie jest fajnie, cichutko, niedzielny poranek... ;-)

Fara w Kazimierzu - kościół pw. św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja

Kościół farny w Kazimierzu Dolnym pw. św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja. Przebudowany w stylu renesansowym około 1553r. Znajduje się na trasie Szlaku Renesansu Lubelskiego. © Monica

Fara w Kazimierzu Dolnym - jedna z kaplic nawiązująca do typu Kaplicy Zygmuntowskiej

Modrzewiowe organy i żyrandol z porożem jelenia w kazimierskiej farze

Rzeżba św. Krzysztofa na elewacji kamienicy należącej do Krzysztofa Przybyły

300-letnie kryte schody prowadzące do kościoła pw. Zwiastowania NMP przy klasztorze Reformatów

Zabytkowa studnia na dziedzińcu klasztoru Reformatów

Rynek w Kazimierzu Dolnym - widok na farę

Rynek w Kazimierzu Dolnym - widok na kościół farny

Ruiny zamku w Kazimierzu Dolnym na Wietrznej Górze

Zamek powstał na polecenie króla Kazimierza Wielkiego w I poł. XIV w. i miał pełnić głównie funkcje obronne. W 1509r. prawa do zamku otrzymują Firlejowie, którzy dokonują jego przebudowy nadając mu styl włoskiego renesansu. W 1655r. zamek został zajęty i spalony przez wojska szwedzkie. Niecałe 10 lat wybuchł ogromny pożar, który stawił większą część miasta, w tym i zamek. Zamek popada w ruinę i zostaje opuszczony.

Ruiny zamku w Kazimierzu - w dole widoczna fara

Kazimierz Dolny - wieża obronna (stołp) z przełomu XIII / XIVw

Kolejna panorama - tym razem z Zamku Górnego

Na tym na razie kończymy zwiedzanie Kazimierza i udajemy się nad Wisłę, by promem przedostać się na drugi brzeg do Janowca.

Kościół w Janowcu - kolejny przykład renesansu. Nie wchodzimy do środka, gdyż trwa msza, natomiast później od zamku nie wracamy, gdyż zaraz przy zamku biegnie nasz szlak, więc nie chce nam się wracać na dół, by potem znów pokonywać morderczy podjazd pod zamek.© Monica

Początek podjazdu do zamku w Janowcu. Dla mnie był on bardzo ciężki, ale się zaparłam i jakoś podjechałam, Dominice tym razem się nie udało. © Monica

Budowę zamku w Janowcu rozpoczął w 1508r. Mikołaj Firlej, a kontynuował jego syn Piotr. Miał on przyćmić zamek królewski w Kazimierzu i tak się stało. Była to budowla bastejowa, obronna, pierwotnie w stylu późnogotycko-renesansowym. W XVII w. przebudowana przez Lubomirskich w stylu barokowym. Pod koniec XVIII w. Marcin Lubomirski przegrał zamek w karty i odtąd zaczął on przechodzić w ręce kolejnych właścicieli, których nie było stać na jego utrzymanie. Kolejni właściciele zaczęli sprzedawać jego wyposażenie, zamek został opuszczony i popadał w ruinę. Był to pewien ewenement, że zamek nie zniszczał w wyniku wojny czy pożaru, ale po prostu z powodu zaniedbania i opuszczenia przez właścicieli.

Ruiny zamku w Janowcu - część południowo-wschodnia

Niedaleko zamku znajduje się jeszcze mały skansen, a w nim między innymi ten oto dwór szlachecki:

Barokowy dwór z XVIIIw. przeniesiony do Janowca z miejscowości Moniaki

Jeden z nieczynnych kamieniołomów w Niesiołowie

Kościół Wniebowzięcia NMP na wzór rzymskiego Panteonu - dawniej kaplica pałacowa

Kaplica była efektem starań księżnej Izabeli Czartoryskiej, stanowiąc jej wielką dumę i radość (jak wynika z jej listów pisanych do syna).

Pałac w Puławach po kolejne przebudowie dokonanj przez Czartoryskich - pocz. XIX w

Pałac w Puławach po kolejnej przebudowie - dokonanej przez Czartoryskich - pocz. XIX w. Tak, historia pałacu zaczęła się od Lubomirskiego, ale to zdjęcie przedstawia pałac już z czasów Czartoryskich, z przełomu XVIII i XIX w.© Monica

Pierwszy pałac w Puławach o charakterze półobronnym wzniósł w latach 1671-79 marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski. Jednak w latach 1731-36 na resztkach spalonego pałacu powstał nowy w stylu rokokowym - i wygląda on już tak jak na zdjęciu nr 2. Już wówczas jest w posiadaniu Czartoryskich. Okres świetności pałacu rozpoczął się w 1785r. gdy książę Adam Czartoryski wraz z żoną Izabelą przenieśli się na stałe do Puław. Następuje kolejna przebudowa pałacu - w stylu klasycystycznym. Czartoryscy prowadzą szeroką działalność kulturalną, naukową, patriotyczną, przez co Puławy zyskują miano "Polskich Aten". To tu powstaje pierwsze muzeum narodowe. Wiek Czartoryskich w Puławach kończy się gdy książę Adam za udział w powstaniu listopadowym zostaje skazany na ścięcie a majątek zostaje skonfiskowany. Część wyposażenia pałacu wywieziono do Rosji, część sprzedano na licytacji. Udało się ocalić część zbiorów i księgozbiór, które wywieziono do Paryża. Później wróciły do Krakowa, gdzie na ich bazie utworzono Muzeum Czartoryskich.

Wokół pałacu jest też tzw. romantyczny park w stylu angielskim, również dzieło Izabeli Czartoryskiej, ale rozładowuje mi się bateria w aparacie, więc zdjęć brak.

Wracamy do Kazimierza i udajemy się do Kwaskowego Dołu (też polecony przez Darię ;-) Udaje mi się zrobić tylko jeszcze jedno zdjęcie. Do Plebaniego ani Norowego Dołu, z uwagi na negatywne opinie Darii, nawet nie zaglądamy.

Potem podjeżdżamy jeszcze do Ściany Płaczu i do Mięćmierza na punkt widokowy na dolinę Wisły.

Kazimierz Dolny - Ściana Płaczu utworzona z pozostałych macew

Mięćmierz © Monica

I nazbierało się trochę kmów, choć było tylko zwiedzanie, wg mnie miało być 40 km a wyszło prawie 70.

Kategoria 51-100 km, Lubelszczyzna, Roztocze, W towarzystwie, Wyjazdy kilkudniowe

DST 99.00km
Sprzęt Kross Trans Alp
Aktywność Jazda na rowerze

15/2016 Hel, Zatoka Pucka

Sobota, 14 maja 2016 · dodano: 19.05.2016 | Komentarze 5

Od jakiegoś czasu chciałam się wybrać rowerem na Hel, a właściwie z Helu. Trasa znana, droga standardowa, ale... chciałam odwiedzić Półwysep Helski, koniecznie jeszcze przed sezonem.
Do Jastarni mi się podobało, potem jakiś czas jazda z widokiem na Zatokę też, choć ścieżka rowerowa się nużyła... Nim dojechałam do Władysławowa znużyła mi się zupełnie, do tego ruch samochodowy coraz większy, tak że nie chciało mi się nawet wjeżdżać do Władka, pojechałyśmy prosto do Swarzewa i Pucka. Słonecznie było, ale wiatr coraz większy, tak że nie posiedziałyśmy sobie zbytnio nad Zatoką. Z Pucka do Swarzewa pojechałyśmy niebieskim szlakiem "Krawędzią Kępy Puckiej" i to był zdecydowanie najpiękniejszy odcinek trasy tego dnia.
W sumie fajnie było, tylko ten wiatr... (choć i tak miałyśmy szczęście, gdyż w prognozach na sobotę był deszcz) no i ta jednostajna, z kostki brukowej, ścieżka rowerowa... W sumie do Jastarni była to leśna ścieżka, ale jednak cały czas prosto, wzdłuż ulicy. Żadnych zakrętów, żadnych wzniesień, nuda... Dziwne, że tyle zależy od nawierzchni...

Trasa: Hel - Jastarnia - Kuźnica - Chałupy - Władysławowo - Swarzewo - Puck - Rzucewo - Osłonino - Mrzezino - Połchowo - Rekowo Górne - Wejherowo - Gowino - Robakowo - Luzino

Niebieski szlak "Krawędzią Kępy Puckiej" - na trasie do Rzucewa © Monica

To ja rozumiem, taką drogą to można jeździć... ;-)

Rekonstrukcja półziemianki w Parku Kulturowym Łowców Fok w Rzucewie

Wreszcie pole rzepaku z bliska... Niestety w tym roku tak mało miałam okazji podziwiać kwitnący rzepak..

Pałac w Rekowie Górnym z XIXw. - obecnie Hotel Wieniawa

Kategoria 51-100 km, W towarzystwie

Dystans całkowity:	8249.00 km (w terenie 0.00 km; 0.00%)
Czas w ruchu:	b.d.
Średnia prędkość:	b.d.
Liczba aktywności:	113
Średnio na aktywność:	73.00 km
Więcej statystyk

Monica

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

51-100 km

32/2016 Niedzielne popołudnie

Niedziela, 31 lipca 2016 · dodano: 03.08.2016 | Komentarze 2

31/2016 Lipcowy poranek

Sobota, 30 lipca 2016 · dodano: 30.07.2016 | Komentarze 2

29/2016 Bez zapału

Niedziela, 24 lipca 2016 · dodano: 28.07.2016 | Komentarze 2

26/2016 O świcie

Sobota, 2 lipca 2016 · dodano: 07.07.2016 | Komentarze 6

25/2016 Czerwcowe Kaszuby

Niedziela, 12 czerwca 2016 · dodano: 02.07.2016 | Komentarze 2

23/2016 Lublin - Lubartów - Kozłówka - Nałęczów dz.7

Sobota, 28 maja 2016 · dodano: 16.06.2016 | Komentarze 0

20/2016 Roztoczański Park Narodowy dz.4

Środa, 25 maja 2016 · dodano: 08.06.2016 | Komentarze 5

18/2016 Kazimierz - Nałęczów - Opole - Chodel dz.2

Poniedziałek, 23 maja 2016 · dodano: 03.06.2016 | Komentarze 3

17/2016 Kazimierz - Janowiec - Puławy dz.1

Niedziela, 22 maja 2016 · dodano: 01.06.2016 | Komentarze 10

15/2016 Hel, Zatoka Pucka

Sobota, 14 maja 2016 · dodano: 19.05.2016 | Komentarze 5